گفتمانهای هنری در ایران پس از انقلاب اسلامی (با تأکید بر سینما)

هدف مقاله، کشف و بررسی گفتمانهای هنری سینما بعد از وقوع انقلاب اسلامی و پاسخ به پرسش‎هایی است که درخصوص انواع و ویژگیها و عوامل ناظر بر این گفتمانها وجود دارد؛ لذا روش ترکیبی تحلیل گفتمان و تحلیل محتوا با تأکید بر مطالعات کیفی به‎عنوان روش تحقیق این مقاله برگزیده شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که علل تسری گفتمان انقلاب اسلامی به سینما، اسلام خواهی و بومی بودن این گفتمان از یک سو و مذهبی بودن جامعه ایران از سوی دیگر است. بر همین مبنا انقلاب اسلامی در عرصه هنر سینما به‌فراخور موقعیت باعث شکل‌گیری چهار گفتمان سینمایی شد که شناسایی و جداسازی این گفتمانها و آشکارسازی ویژگیهای هریک از آنها از یافته‌های اصلی این مقاله به‌شمار می‌رود. براساس این فرایند ازطریق چارچوب نظری گفتمان لاکلا و موفه، پس از انقلاب اسلامی گفتمانهای سینمایی چهارگانه بومی‌گرا، سیاستگرا، رسالتگرا و دفاع مقدس شکل‌ گرفت و روند حرکت آنها با مقداری افت و خیز از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون ادامه یافته است.